منم از شهر بابل در خراسان
شدم مهمان مولایم رضا جان
رضا دارد نظر بر کار و بارم
چه غم دارم رضا باشد پناهم
علی موسی الرضا دارد عنایت
بسی لطف و صفا تا بی نهایت
------------------------------------------------
به نان خشکی بسنده کنم یا رضــا
سؤال نکرده عطا کنی مرحبا
چو باران بباری به هرکوه و دشت
که دریا، زلطفت خِجِل دیده بست
یقین من از لطف بی حد مولا رضا
ببخشد به هرکس صغیر و کبیر و گدا
به حق الیقینی رسیدم در این کارو بار
که علم الیقین در وجودم شده شرمسار
امام رئوفــی که آگاه بُود سِرّ دل
که اسرار هستی بُود در بَرش کاه و گل
به یک نیم نگاه تو گردم چو شمش طلا
طلایم نما با نگا هت منم مبتــــلا
------------------------------------------------
این دیده ز دیدارت دارد شمارش ها
بنما نظری بر من این است سفارش ها
اینجا من وتنهایی ؛ با یک دل شیدایی
مرهم ز تو می خواهد؛ ای مظهر زیبایی
مهرت به دل زارم ؛ بی روی تو بیمارم
بر سنگ مزارم بنویسید...برچسب : نویسنده : jamal1364 بازدید : 63